پرسش مهر

حدیث تاثیر گذار پیامبر در مورد امام حسین (ع)

پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله و سلم فرمودند :
 قالَ رَسُولُ اللّهِ صلّى اللّه علیه و آله :
 اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ علیه السّلام حَرارَةً فى قُلُوبِ الْمُؤ منینَ لا تَبْرَدُ اَبَداً.
 پیامبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله فرمود:
 براى شهادت حسین علیه السلام، حرارت و گرمایى در دلهاى مؤ منان است که هرگز سرد و خاموش نمى شود.
منبع : کتاب جامع احادیث الشیعه ، ج 12، ص 556
 

***********************

بسم الله الرحمن الرحیم

اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَهٌ وَ لاَ نَوْمٌ

خداست که معبودى جز او نیست؛ زنده و برپادارنده است؛

نه خوابى سبک او را فرو مى‌گیرد و نه خوابى گران

لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ

آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است، از آنِ اوست

مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَ مَا خَلْفَهُمْ

 کیست آن کس که جز به اذن او در پیشگاهش شفاعت کند؟

آنچه در پیش روى آنان و آنچه در پشت سرشان است مى‌ داند.

وَ لاَ یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء

و به چیزى از علم او، جز به آنچه بخواهد، احاطه نمى‌ یابند.

وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ وَ لاَ یَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا

کرسى او آسمانها و زمین را در بر گرفته، و نگهدارى آنها بر او دشوار نیست

وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ

و اوست والاى بزرگ.

لاَ إِکْرَاهَ فِی الدِّینِ قَد تَّبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ

در دین هیچ اجبارى نیست. و راه از بیراهه بخوبى آشکار شده است.

فَمَنْ یَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَ یُؤمِن بِاللّهِ

 پس هر کس به طاغوت کفر ورزد، و به خدا ایمان آورد

فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَهِ الْوُثْقَیَ لاَ انفِصَامَ لَهَا

 به دستاویزى استوار، که آن را گسستن نیست، چنگ زده است.

وَاللّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ

و خداوند شنواى داناست.

اللّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُواْ یُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَی النُّوُرِ

خداوند سرور کسانى است که ایمان آورده‌اند.

آنان را از تاریکیها به سوى روشنایى به در مى‌برد

وَالَّذِینَ کَفَرُواْ أَوْلِیَآؤُهُمُ الطَّاغُوتُ

و [لى‌] کسانى که کفر ورزیده‌اند، سرورانشان [همان عصیانگران=] طاغوتند

یُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَی الظُّلُمَاتِ

که آنان را از روشنایى به سوى تاریکی ها به در مى‌ برند.

أُوْلَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ

آنان اهل آتشند که خود، در آن جاودانند.

صدق الله العلی العظیم

 مَنْ تَعَلَّمَ فى شَبابِهِ کانَ بِمَنْزِلَةِ الْوَشْمِ فِى الْحَجَرِ وَ مَن تَعَلَّمَ وَ هُوَ کَبیرٌکانَ بِمَنْزِلَةِ الْکِتابِ عَلى وَجْهِ الْماءِ»

هر کس در جوانى اش بیاموزد ، آموخته اش مانند نقش بر سنگ است و هر کس دربزرگ سالى بیاموزد، مانند نوشتن بر روى آب است. (نوادر راوندی،ص132)